ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ

«Και αναστάς ήλθε προς τον πατέρα αυτού» (Λουκ. 15, 11-31)

Δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, είναι η Κυριακή του Ασώτου. Σ’ αυτήν την Κυριακή διαβάζεται η γνωστή σε όλους μας παραβολή. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχει κι αυτό το όνομα.

Η παραβολή, όσον αφορά το πρόσωπο του Ασώτου, χωρίζεται, κυρίως, σε δυο μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τη φυγή του Ασώτου από τον πατέρα. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει την επιστροφή του Ασώτου στον πατέρα.

Το πρώτο μέρος:

Σαν παιδί, ο Άσωτος παρασύρθηκε από την κακή παρέα. Έτσι γίνεται πάντοτε και με τα αγόρια και με τα κορίτσια. Πάντα ένας τρίτος κάνει το μεγάλο κακό. Μπορεί να ξέρουν γράμματα, και μάλιστα πολλά. Ακόμα και ξένες γλώσσες. Αλλά πώς να το κάνουμε; Είναι παιδιά. Είναι επιπόλαια. Πιο συγκεκριμένα: Είναι άπειρα. Και παρασύρονται εύκολα στο κακό. Αυτό συνέβη και με τον Άσωτο. Επηρεάσθηκε από κάποιον κακό φίλο και μια μέρα,με θράσος και αυθάδεια, παρουσιάσθηκε στον πατέρα του και ζήτησε το μερίδιο της περιουσίοας που του αναλογούσε  για να φύγει σε χώρα μακρινή. Μάταια ο καλός πατέρας προσπάθησε να αλλάξει την απόφασή του. Ο Διάβολος του είχε πάρει και το μυαλό και την καρδιά. Έτσι ο πατέρας, γεμάτος πόνο και πίκρα, του έδωσε το μερίδιο και εκείνος, αλύγιστος και ασυγκίνητος στον πατρικό πόνο, έφυγε «εις χώραν μακράν». Ελεύθερος πια εκεί από τις πατρικές παρατηρήσεις άρχισε τη μεγάλη ζωή: Τεμπελιά, φαγοπότια, γλέντια, ξενύχτια. Και πλάι του πολλοί φίλοι και αμαρτωλές γυναίκες. Σύντομα όμως άδειασε η τσέπη. Και τότε; Τότε! Φρίκη. Έγινε τσοπάνος στα γουρούνια και για ψωμί είχε τα ξυλοκέρατα.

Το δεύτερο μέρος:

Ανυπόφορη τώρα η ζωή. Μαρτυρική. Ο πόνος μαλακώνει την καρδιά του. Θυμάται τον πατέρα του και κλαίει, κλαίει… Αχ! πατέρας και πάλι πατέρας. Σπίτι και πάλι σπίτι. Και πήρε τη μεγάλη απόφαση. Τα παράτησε όλα και ξεκίνησε για το σπίτι. Όταν έφτασε στο σπίτι, έγινε πανηγύρι. Χαρές και δάκρυα πατέρα και παιδιού συνέθεταν μια συγκλονιστική εικόνα. Ο Άσωτος και πάλι κοντά στον πατέρα.

Μια παρόμοια ιστορία γράφεται και σήμερα στα περισσότερα σπίτια. Νέοι και νέες γράφουν με τη ζωή τους την ίδια θλιβερή ιστορία. Την ίδια αμαρτωλή περιπέτεια. Την ίδια ασωτεία. Κάποιος κακός φίλος, κάποια κακή φίλη κάνει κι εδώ το μεγάλο κακό. Έτσι βλέπουμε με πόνο νέους και νέες να φεύγουν από τα σπίτια τους, από το Θεό, και να κάνουν τη μεγάλη ζωή μέσα στη φρίκη της αμαρτίας. Σύμφωνα με μια στατιστική που δημοσιεύθηκε στον Τύπο, έφυγαν από τα σπίτια τους και πήραν το δρόμο της ασωτείας, 687 νέοι και 1.667 νέες. Έτσι, μέσα σ’ ένα χρόνο, 2.354 παιδιά «απεδήμησαν εις χώραν μακράν» για να ζήσουν «ασώτως». Και όλα αυτά τα παιδιά ήταν ηλικίας από 21 χρονών και κάτω. Από τους σύγχρονους αυτούς ασώτους γύρισαν στα σπίτια τους οι 2.060. Οι άλλοι, οι 294, εξακολουθούν να τρώνε τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας. Εξακολουθούν να περνούν τη ζωή τους μέσα στα γλέντια, τα ξενύχτια, τα χαρτιά, το πιοτό, το τσιγάρο, τα ναρκωτικά και σε άλλες ηθικές παρεκτροπές. Και κοντά σ’ αυτούς, ποιος ξέρει, και πόσοι άλλοι! Εποχή ασώτων νέων και ασώτων νεανίδων!  

Αλλά άσωτοι δεν είναι μόνο νέοι και νέες. Άσωτοι, δυστυχώς, είναι και άνδρες και γυναίκες. Και μάλιστα παντρεμένοι και με παιδιά. Ο άνδρας αφήνει τη γυναίκα του και η γυναίκα αφήνει τον άνδρα της, και πέφτουν κι αυτοί στις ασωτείες με όλες τις ασχήμιες. Κάποιο παιδί έπεσε μια μέρα στο λαιμό του πατέρα και κραύγασε: «Μπαμπά, γύρνα πίσω στη μαμά μου». Αλλά εκείνος ασυγκίνητος έσπρωξε το παιδί του πέρα και έφυγε στη «φίλη» του!...

Νέοι και Νέες . Άνδρες και Γυναίκες,

Πήρατε το δρόμο της φυγής σαν τον Άσωτο; Πάρτε τώρα και το δρόμο της επιστροφής σαν κι εκείνον. Μετανοήστε για την αμαρτωλή σας ζωή και γυρίστε πίσω στο Θεό. Βοσκοί και βοσκοπούλες των παθών, πετάξτε τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας και ελάτε κοντά στο Θεό. Πεινασμένες ψυχές, ζητήστε άφεση από τον πνευματικό πατέρα, και ελάτε να χορτάσετε με το σώμα και το αίμα του Χριστού μας.

Ο Θεός σας περιμένει.