Κορυδαλλός, 22/1/2010

Κορυδαλλός, 22/1/2010

«Σεβαστέ και αξιαγάπητε όλων των κρατουμένων, εδώ και σε όλη την Ελλάδα, π. Γερβάσιε, καλημέρα σας.

Έλαβα κι εγώ το θάρρος, όπως πολλοί άλλοι, να σας πω τον πόνο μου. Ονομάζομαι Δ. Ι. και είμαι και εγώ ταπεινός θαυμαστής σας για το τόσο μεγάλο έργο σας και λειτούργημά σας, να δίνετε θάρρος, κουράγιο και ελπίδα στους ταλαιπωρημένους κατάδικους των Φυλακών.

Αξιότιμε πατέρα, δεν λέω πως δεν έχω κάνει αμαρτίες στη ζωή μου, γιατί αυτό θα ήταν ψέμα. Η αλήθεια όμως είναι ότι, αυτή τη φορά που μπήκα πάλι φυλακή, η κατηγορία που με βαραίνει τώρα είναι πάρα πολύ άδικη. Παρόλο που έχω εξομολογηθεί σε Ιερέα, τώρα εξομολογούμαι και σ’ εσάς…

Πιστεύω στο Θεό και είμαι σίγουρος ότι θα βρω το δίκιο μου. Φυσικά, εδώ ρόλο έχει και η Δικαιοσύνη, που ελπίζω ότι υπάρχει.

Πάτερ Γερβάσιε,

Σας παρακαλώ προσευχηθείτε και για μένα. Και αν μπορείτε και θέλετε, όπως έχετε κάνει σε τόσο κόσμο, και το αναγνωρίζω, βοηθήστε με όσο το δυνατόν γίνεται οικονομικά, γιατί είμαι άπορος δυστυχώς. Θα εργαζόμουν, να πω την αλήθεια, φτιάχνοντας σταυρουδάκια, αλλά δυστυχώς έχω σοβαρότατο πρόβλημα στον αυχένα μου και στο σπόνδυλο πίσω στο νωτιαίο μυελό και θα πρέπει να κάνω χειρουργείο γι αυτό.

Σεβαστέ Πατέρα,

Κάπου εδώ θα κλείσω το γράμμα μου. Συγνώμη αν σας κούρασα. Θα ελπίζω ότι θα με θυμάστε στις προσευχές σας».

Με σεβασμό και εκτίμηση

Δ. Ι.