Change to English

..

ΑΡΧΙΜ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝ. ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ»

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

«Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά»

ΤΗΛ.: 23920/25-866, ΦΑΞ: 23920/25-391

e-mail: Info@diakonia-filakon.gr

Τ.Θ. 10 147, 541 10  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 

                                                                                                        

 

 

 

 

Πάσχα 2015

Αρ. Πρωτ.: 5301

 

 

 

Προς

Τα Καταστήματα Κράτησης Ελλάδος

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

* * *

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΝΑΣΤΗΘΕΙΤΕ!

«Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των

κεκοιμημένων εγένετο» (Α΄ Κορ. 15, 20)

Αγαπητέ μας κ. Διευθυντά,

Μαζί με τις θερμές ευχές μας σε σας και το Προσωπικό για ένα Καλό και Ευλογημένο Πάσχα, παρακαλώ δεχθείτε το παρακάτω πασχάλιο μήνυμα για όλους, καθώς και για τους κρατουμένους του Καταστήματός σας.   

* * *

Αγαπητέ κ. Διευθυντά, αδελφοί μας κρατούμενοι,

Ημέρες χαράς το Πάσχα. Ημέρες χαράς και ευφροσύνης η ανάσταση του Χριστού μας από τον τάφο. Χάρηκαν οι σταυρωτές του Ιησού όταν καρφωμένος πάνω στο Σταυρό, ψηλά στο Γολγοθά, «κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα» (Ιωάν. 19, 30). Χάρηκαν και πανηγύρισαν. Επιτέλους εκείνος ο λαοπλάνος πέθανε!

Χάρηκαν όμως μόνο για λίγο. Μόνο για τρεις ημέρες. Γιατί το πρωί της τρίτης ημέρας Άγγελος Κυρίου διακήρυξε στις Μυροφόρες Γυναίκες, οι οποίες επισκέφτηκαν τον τάφο του: «Ιησούν ζητείτε τον εσταυρωμένον· ηγέρθη, ουκ εστιν ώδε· ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν. Αλλ’ υπάγετε είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν∙ εκεί αυτόν όψεσθε, καθώς είπεν υμίν»(Μάρκ. 16, 6-7).

Τώρα χαίρονται και πανηγυρίζουν οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι οποίοι μάλιστα θα τον δουν όλοι τους πάνω στο όρος των Ελαιών, εκεί όπου μένουν οι Γαλιλαίοι πάντα, όταν έρχονται κάθε Πάσχα στα Ιεροσόλυμα. Έτσι, όπως άλλωστε τους το είχε πεί έγκαιρα. Οι σταυρωτές όμως του Χριστού απογοητεύονται. Αναστατώνονται. Και προβληματίζονται για το τι πρέπει να πράξουν, ώστε να διαψεύσουν το γεγονός της ανάστασης. Ό,τι σκέφτηκαν να πράξουν, και έπραξαν πανικόβλητοι, απέβη μάταιο. Η ανάσταση του Χριστού ήταν πια γεγονός. Ήταν πραγματικότητα. Όσο κι αν αργότερα βρέθηκαν εχθροί του Χριστού να αμφισβητήσουν την ανάστασή του, δεν πέτυχαν τίποτε. Μάταιος ο κόπος τους. Μάταιη η γραφή τους. Ήδη πέρασαν είκοσι αιώνες και η ανάσταση του Χριστού διακηρύσσεται σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. Μεγάλοι άνδρες έγραψαν ύμνους για τον αναστημένο μας Χριστό.

Ο Μέγας Ναπολέων είπε: «Ο Ιησούς Χριστός θεμελίωσε αυτοκρατορία στο θεμέλιο της αγάπης και αυτήν ακόμα την ώρα χιλιάδες άνθρωποι θα επιθυμούσαν να πεθάνουν γι’ αυτόν. Αποθνήσκω πρόωρα… Αυτό είναι το τέλος εκείνου που ονομάσθηκε Μέγας Ναπολέων… Τι άβυσσος μεταξύ της βαθιάς αθλιότητός μου και της αιώνιας βασιλείας του Χριστού, που σε κάθε γωνιά της γης τον αγαπούν, τον λατρεύουν και τον δοξάζουν!».

Ο Ερνέστος Ρενάν καταλήγει στην εξής ομολογία: «Αναπαύθητι νυν εν τη δόξῃσου, ευγενής Μυσταγωγέ. Το έργον σου επετελέσθη۬· η θεότης σου τεθεμελίωται… Εκ του ύψους της επουρανίου ειρήνης θα παρατηρής του λοιπού τα άπειρα των έργων σου αποτελέσματα… Επί μυριάδας πλειότερον αγαπώμενος από της εποχής του θανάτου σου ή κατά τας ημέρας της επιγείου αποστολής σου, θα καταντήσης επί τόσω ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπότητος, ώστε το να αποσπασθή το όνομά σου εκ του κόσμου τούτου θα διεσαλεύετο ούτος μέχρι θεμελίων… Τέλειε νικητά του θανάτου, είσελθε εις το βασίλειον εις ο αιώνιοι λατρευταί θα σε ακολουθήσωσι διά της βασιλικής οδού, ην εχάραξας».

Ο Χριστός αναστήθηκε.Κι αυτό το μεγάλο, το μοναδικό και παγκόσμιο γεγονός σημαίνει δύο πράγματα, τα οποία πρέπει να προσέξουμε πολύ. Γιατί και τα δύο αφορούν προσωπικά τον καθένα μας.

Το πρώτο:     

Σημαίνει και τη δική μας ανάσταση. Είναι αυτό που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστης μας: «…Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών…». Η ανάσταση, λοιπόν, του Χριστού έγινε η αρχή και για τη δική μας ανάσταση, την κοινή ανάσταση των νεκρών σωμάτων. Έγινε, όπως γράφει ο μεγάλος και οικουμενικός Απόστολος Παύλος, «απαρχή των κεκοιμημένων» (Α΄ Κορ. 15, 20). Και θα γίνει η δική μας ανάσταση όταν θα ξανάλθει ο Χριστός. Στη δεύτερη παρουσία του. Τότε Άγγελος Κυρίου θα σαλπίσει, όπως ἀναφέρει ο μεγάλος Προφήτης Ησαΐας, το∙ Νεκροί, εγερθείτε. Και τότε «αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις» (Ησαΐου 26, 19), όπως και ο ίδιος ο Ιησούς προείπε. Τι προείπε; «Αμήν, αμήν λέγω υμίν ότι έρχεται ώρα, και νυν εστιν, ότε οι νεκροί ακούσονται της φωνής του Υιού του Θεού και οι ακούσαντες ζήσονται» (Ιωάν. 5, 25). Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω ότι έρχεται ώρα που οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού. Και όσοι ακούσουν τη φωνή του αυτή και είναι πνευματικά αναγεννημένοι θα ζήσουν πάντοτε, εις αιώνας αιώνων, πλησίον του Θεού.

Το δεύτερο:

Σημαίνει και τη δική μας πνευματική ανάσταση. Δηλαδή όσο ζούμε εδώ στη γη, να μετανοούμε για κάθε αμαρτία που διαπράττουμε και να ζητούμε εσπευσμένα την άφεση γι’ αυτήν από τον εξομολόγο μας, τον πνευματικό μας πατέρα, και να ζούμε στο εξής τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μας μακριά από κάθε αμαρτία. Να ζούμε μια ζωή ενάρετη και πλήρη αγαθών έργων. Με την καρδιά μας στο Χριστό και με το Χριστό στην καρδιά μας. 

Αγαπητοί αδελφοί,

Να είσθε βέβαιοι ότι κάποια μέρα, πάνω στο δικό μου μνήμα και στο δικό σας, θα ακουσθεί η φωνή του Θεού: Νεκροί, αναστηθείτε! Και τότε θα αναστηθούμε. Σώμα και ψυχή θα ενωθούν, για να ζήσουμε έτσι για πάντα. Με ποιον όμως για πάντα; Με το Χριστό ή με το διάβολο; Εύχομαι το πρώτο. Και αυτό θα συμβεί, αν ζήσουμε και σ’ αυτήν τη ζωή με το Χριστό. Πώς, λοιπόν, ζούμε τώρα; Με το Χριστό ή με το διάβολο και την αμαρτία;     

Με εγκάρδιες ευχές, τιμή και αγάπη

 

Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος

ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

 


επιστροφή
Αναζήτηση