Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Και ελάλει αυτοίς τον λόγον»

                 (Μάρκ. 2, 1-12)

Η Κυριακή Β΄ των Νηστειών, με την Ευαγγελική της περικοπή, περιγράφει παραστατικά ένα όμορφο περιστατικό από τη ζωή του Κυρίου μας. Κάποια μέρα ο Ιησούς μπήκε στην Καπερναούμ. Δεν πέρασε ώρα και η παρουσία του μαθεύτηκε σ’ όλη την πόλη. Και πριν ακόμα ξεκουραστεί σε κάποιο σπίτι από την ιεραποστολική του πορεία, μαζεύτηκε τόσος κόσμος σ’ αυτό το σπίτι, που δεν υπήρχε χώρος άδειος ούτε στην πόρτα. Κι όλος αυτός ο κόσμος έτρεξε εκεί για να ακούσει το λόγο του, τη διδασκαλία του. Έτσι ο Ιησούς, παρά την κόπωση, «ελάλει αυτοίς τον λόγον», τους δίδασκε το λόγο του Θεού.

Τη στιγμή εκείνη τέσσερεις καλοί άνθρωποι έφεραν στο Χριστό έναν παραλυτικό. Κι επειδή ήταν αδύνατο να τον περάσουν από την πόρτα, τον πέρασαν από τη στέγη, αφού πρώτα άνοιξαν χώρο πάνω σ’ αυτήν. Ο θείος Διδάσκαλος διέκοψε τη διδασκαλία κι έκανε καλά τον άρρωστο. Πρώτα συγχώρησε τις αμαρτίες του, γιατί αυτές τον έκαναν παράλυτο. Κι ύστερα έκανε τα παράλυτα πόδια του καλά. Και υγιής πήρε το κρεβάτι του και πήγε στο σπίτι. Όλοι, τότε, έμειναν κατάπληκτοι από το μεγάλο θαύμα που είδαν τα μάτια τους.

* * *