«ΨΗΛΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ »

«Φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου».

                                   (Ιωάν. 20, 19-31)

Ο Ιησούς προσκαλεί το Θωμά να δει με τα χέρια του, να ψηλαφήσει την πλευρά του, τα σημάδια των καρφιῶν και της λόγχης. Να τα ίδια του τα λόγια, όπως τα διαβάζουμε στην Ευαγγελική περικοπή: «Λέγει τω Θωμά∙ φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός».

Ο Ιησούς δε φοβάται την έρευνα. Δε φοβάται τα ερευνητικά πνεύματα. Δε φοβάται τα εξεταστικά μάτια. Αντίθετα, θέλει την έρευνα. Θέλει την ψηλάφηση. «Δεύτε ψηλάφησον», λέει στον καθένα μας. Και είναι ο μόνος που δέχεται να υποβάλλεται σε εξέταση. Σε έλεγχο. Ο μόνος σε όλο τον κόσμο. Σε όλους τους αιώνες. Κι αυτό γιατί είναι η Αλήθεια. Είναι το Φως.

Ας ψηλαφήσουμε, λοιπόν, και ημείς τον αναστημένο μας Χριστό. Ας ψηλαφήσουμε:

* Τα χέρια του.

«Ίδε τας χείρας μου»,λέει και στον καθένα μας. Βλέπουμε, λοιπόν, τα χέρια του Χριστού. Τα πληγωμένα χέρια. Τα τρυπημένα χέρια. Αυτά τα χέρια έπιασαν το χέρι της άρρωστης πεθεράς του Πέτρου και αμέσως ο πυρετός της έπεσε κι έγινε καλά. Αυτά τα χέρια έπιασαν το χέρι της νεκρής κόρης του Ιαείρου και αμέσως η νεκρή κόρη αναστήθηκε. Αυτά τα χέρια άγγιξαν τα μάτια των τυφλών και στη στιγμή τα νεκρωμένα τους μάτια άνοιξαν και είδαν τον ήλιο. Αυτά τα χέρια άγγιξαν τα αυτιά και τη γλώσσα του κωφαλάλου και παρευθύς το θαύμα έγινε. Άνοιξαν τα αυτιά. Και λύθηκε η γλώσσα. Αυτά τα χέρια ένιψαν τα πόδια των μαθητών. Και πρώτα του Ιούδα. Βλέπουμε, λοιπόν, τα χέρια του Χριστού. Τα ψηλαφούμε. Τα ερευνούμε. Και μένουμε κατάπληκτοι από την ιστορία της αγάπης, την οποία έγραψαν στον κόσμο όλο.

* Την πλευρά του.

«Φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου». Φέρνουμε, λοιπόν, το χέρι μας και το βάζουμε στην πλευρά του, κάτω από την οποία ήταν η καρδιά με τα πιο ωραία και πλούσια αισθήματα. Η καρδιά, που χτύπησε τους πιο άγιους παλμούς στον κόσμο. Η καρδιά, που αγάπησε όλους τους ανθρώπους. Και τους καλούς και τους κακούς. Η καρδιά, που αγάπησε τους κλέφτες, τους τελώνες, τους φονιάδες, τις πόρνες. Όλους τους αμαρτωλούς. Η καρδιά, που δεν κράτησε κακία σε κανένα. Ούτε στον προδότη Ιούδα. Ούτε στον αρνητή Πέτρο. Ούτε στους υβριστές του. Ούτε στους σταυρωτές του. Ούτε και σ’ αυτόν το Ρωμαίο στρατιώτη, που με τη λόγχη του την τραυμάτισε. Η καρδιά, που αγάπησε όλο τον κόσμο. Ποια άλλη καρδιά αγάπησε τόσο, όσο η καρδιά του Ιησού; Ερευνούμε την ιστορία και τέτοια καρδιά δε βρίσκουμε άλλη καμιά. Είναι η μοναδική.

Αλλά ας συνεχίσουμε την πνευματική ψηλάφηση.

* Τα πόδια του.

Τα πόδια του Χριστού μας έκαναν τις πιο ωραίες πορείες πάνω στη γη. Πορεία σε πόλεις και σε χωριά. Σε όλες τις πόλεις. Και σε όλα τα χωριά. «Τας πόλεις πάσας και τας κώμας» (Ματθ. 9, 35). Και εκεί δίδασκε την αλήθεια. Κήρυττε το χαρμόσυνο άγγελμα της βασιλείας των ουρανών. Και θεράπευε κάθε αρρώστια. Πορεία σε κάθε τόπο, που βρισκόταν έστω και μια ψυχή. Κάποια ημέρα, μέσα στο καταμεσήμερο, έφτασε «κεκοπιακώς», από την πεζοπορία, στο φρέαρ του Ιακώβ. Έφτασε εκεί για μια ψυχή μόνο. Για τη Σαμαρείτισσα γυναίκα. Πόση αξία έδινε ο Ιησούς και στη μια ψυχή! Και χωρίς να ανασάνει από την κούραση, άρχισε το έργο της σωτηρίας σ’ αυτή την ψυχή με τον υπέροχο διάλογο, που άνοιξε μαζί της. Ένα διάλογο, που έφερε στη σωτηρία και αυτή την ψυχή, αλλά και πολλούς συμπατριώτες της από τη Σιχέμ. Πολλές πορείες έκανε ο Ιησούς. Πορείες αγάπης. Αλλά η πιο μεγάλη πορεία είναι η πορεία του προς το Γολγοθά. Πορεία θυσίας. Πορεία συγκλονιστική. Πορεία, που άλλαξε την «πορεία», τον τρόπο ζωής, εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλους τους αιώνες. Ποιος άλλος έκανε τέτοιες πορείες, σαν τις πορείες του Ιησού; Κανένας.

* Την κεφαλή του.

Ο Κύριος δεν είχε μόνο τα πιο ωραία αισθήματα, αλλά είχε και τις πιο ωραίες και φωτεινές σκέψεις. Και τις πιο μεγάλες ιδέες. Σκεπτόταν τον άνθρωπο. Τον κάθε άνθρωπο. Και τον πιο αμαρτωλό. Αλλά σκεπτόταν κι αυτά ακόμη τα σπουργιτάκια. Κι αυτά τα χορταράκια. Όλα τα δημιουργήματα ήταν μέσα στο μυαλό του, όπως και όλα πάλι τα δημιουργήματα ήταν μέσα στην καρδιά του. Δημιουργήματα δικά του. «Έργα των χειρών του».

* Τη ζωή του όλη.

Ερευνούμε τη ζωή του όλη. Ψηλαφούμε τις πράξεις του όλες. Και δεν βρίσκουμε ούτε ένα ψεγάδι. Γιατί ο Ιησούς «αμαρτίαν ουκ εποίησεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού» (Α΄ Πέτρ. 2, 22). Μελετούμε τη διδασκαλία του. Και εκφράζουμε το θαυμασμό. Γιατί «ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος» (Ιωάν. 7, 46).

Αγαπητέ αναγνώστη,

Έλα να γίνουμε ψηλαφητές του Ιησού. Όπως μας το ζητά ο ίδιος. Και τότε θα τον πιστέψουμε πολύ. Θα τον αγαπήσουμε πολύ. Και όπως, ο Θωμάς, θα αναφωνήσουμε και ημείς: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».