Είναι λοιπόν γι’ αυτό που ο άνθρωπος πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στο Θεό, ώστε

Είναι λοιπόν γι’ αυτό που ο άνθρωπος πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στο Θεό, ώστε να μην έχει ανάγκη από την παρηγοριά των ανθρώπων. Όταν ταραχή είτε πειρασμοί είτε πονηροί διαλογισμοί βασανίζουν ένα καλοπροαίρετο άνθρωπο, τότε ο άνθρωπος αυτός καταλαβαίνει πόσο μεγάλη ανάγκη έχει από το Θεό κι ότι χωρίς τη βοήθειά του είναι ανίκανος να κάμει οποιοδήποτε καλό. Και τότε θλίβεται, στενάζει και προσεύχεται εξαιτίας των κακών που υποφέρει. Η ζωή τον πλήττει και περιμένει εγκαρτερώντας το θάνατο να τον λυτρώσει από τα δεσμά του για να ζήσει κοντά στο Χριστό. Τότε ακόμη κατανοεί καλά ότι τέλεια ασφάλεια και απόλυτη ειρήνη δεν υπάρχουν σ’ αυτό τον κόσμο